schoolbeleid 

Voor scholen is zelfevaluatie een noodzaak geworden. Scholen zijn de eerste verantwoordelijke voor hun onderwijskwaliteit en meer en meer wordt verwacht dat scholen zelf instaan voor het vormgeven van hun beleid. Sedert het verschijnen van de eerste editie van dit werk zijn zeer veel scholen vertrouwd geraakt met de aanpak. Dit is echter nog niet voor alle scholen het geval. De auteur maakt van de vierde druk van deze bestseller gebruik om de recente evoluties mee op te nemen in het werk. Zo is de onderwijsinspectie op een meer actieve manier de resultaten van zelfevaluaties van scholen beginnen te betrekken bij de schooldoorlichting. De basisvragen blijven echter overeind: naar wat men precies moet kijken bij een zelfevaluatie van scholen; wie gaat men bevragen, hoe kan men dit doen, en welke zijn gunstige condities opdat een zelfevaluatie effectief zou zijn? Dit boek geeft duidelijke antwoorden op deze (en andere) vragen. De auteur vertrekt van een vergelijking van de begrippen 'onderwijskwaliteit' en 'effectiviteit van onderwijs' om uiteindelijk te kiezen voor de resultaten van het onderzoek naar effectieve scholen als benadering voor zelfevaluatie. Door het uitvoeren van een kwantitatief én kwalitatief onderzoek wordt de basis gelegd voor een instrument voor zelfevaluatie van scholen (IZES), dat niet alleen wetenschappelijk stevig is onderbouwd, maar tevens in de onderwijspraktijk zijn nut heeft bewezen. Deze resultaten zijn te vinden in twee andere publicaties bij Acco (IZES - basisonderwijs en IZES - secundair onderwijs). Het boek is een must voor onderwijsbegeleiders, directieleden en middenkaders van scholen, leden van het schoolbestuur, en iedereen die wenst te reflecteren over dekwaliteit van het onderwijs. Het is verplichte lectuur voor iedereen die met IZES aan de slag is of wil gaan. (flaptekst)