autisme 

Op de cover van het boek met de wat vreemde titel Jikke Pikke komt er wel kijkt ons een breed lachend jongetje aan, maar het is het konijntje op zijn arm dat ik meteen herken als van de hand van Paul Verrept. Ook de illustraties in het boek zijn van hem, de meeste zijn heel sober en soms erg suggestief, beperkt tot enkele hoofdlijnen. Ik vind ze wel passend in dit boek, waarvan ik maar moeilijk kan achterhalen voor welk lezerspubliek het eigenlijk bedoeld is, volwassenen of kinderen. Op de achterkant wordt een lezerspubliek van 8 tot 10 jaar voorgesteld. In ieder geval zullen de meeste lezers dit boek niet zomaar toevallig lezen, maar omdat ze er door ouders of leraren toe aangezet werden. Het boek werd dan ook in opdracht van of in nauwe [lees meer] samenwerking met de Vlaamse Dienst Autisme geschreven. Enerzijds brengt het boek het verhaal van de achtjarige Jikke, in 10 hoofdstukken, die nog eens onderverdeeld worden in verschillende scènes. Het gaat grotendeels om scènes uit het dagelijkse leven, zoals op school, bij de tandarts of zelfs in de schoenwinkel. In vele scènes spelen ook mama en zijn twee jaar jongere zusje Sara mee. De verhalen lezen heel vlot, door de vele dialogen en vaak kortere zinnen. Zowat elk verhaal wordt afgesloten door extra commentaar, in een kleinere cursiefdruk geschreven, over het gedrag van Jikke. Hierin wordt telkens verklaard hoe Jikke, als autist, anders denkt, voelt en reageert op wat er om hem heen gebeurt. Je kan deze commentaren natuurlijk overslaan bij het lezen, want ze staan een vlot verhaalverloop in de weg. Op die manier word je er ook telkens aan herinnerd dat je niet vrijblijvend een verhaaltje leest, maar dat er wel een lesje aan hangt. Heel vaak vond ik het gedrag van Jikke in het verhaaltje ook helemaal niet zo vreemd, en word ik er juist door het commentaar attent op dat hij 'als autist' zo reageert! Zoals ergens in het commentaar wordt opgemerkt, hebben veel mensen een verkeerd beeld van autisten, o.a. door films als Rain Man. Maar in het nawoord wordt extra benadrukt dat iedere autist anders is, en ze niet per se allemaal "geen contact maken". Op die manier heb ik echter het gevoel dat ik één (fictief) autistisch jongetje heb leren kennen, maar dat ik daarmee nog steeds niet zoveel over autisme weet... Na het lezen van dit boek zit ik met meer vragen dan antwoorden. [Karin Van Camp]
Copyright (c) Vlabin-VBC2003Bron: http://www.deleeswelp.be