levensverhaal kinderen 

Colette Van den Bossche is de moeder van Caroline en Annick, twee prachtige kinderen, geboren met een mentale handicap.;;;Haar hele leven lang vecht Colette voor het welzijn van haar kinderen. Ze wil volledig recht doen aan die kinderen, en ze evenveel aandacht en kansen geven als andere kinderen. ;;;Over hoe ouders van gehandicapte kinderen soms te maken krijgen met tegenkanting vanuit een beleid dat het hen moeilijk maakt om zelf verantwoordelijkheid te nemen. En dat terwijl er in Vlaanderen wachtlijsten zijn met meer dan 7000 namen...;;;Met veel doorzettingsvermogen en bewonderenswaardige moed slaagt Colette er uiteindelijk in, samen met haar man, zelf een thuis te creëren voor haar en andere kinderen.;;;Een herkenbaar verhaal over het overwinnen van hindernissen en tegenkanting, over het aanvaarden van het leven zoals je het krijgt, en het zoeken naar een manier om die onverwachte en ongewenste situatie toch zin te geven
'Niemand krijgt het leven dat hij zich vooraf heeft voorgesteld. Zo zit de wereld niet in elkaar. Maar de meeste mensen kunnen met wat inspanningen toch een stùk van hun dromen realiseren...' Colette Van den Bossches wereld stort in als ze hoort dat haar beide dochtertjes zwaar mentaal gehandicapt zijn. Aanvankelijk heeft ze moeite om haar en hun lot te aanvaarden. Koortsachtig gaat ze op zoek naar een manier om het leven van haar kinderen draaglijker en zinvoller te maken. Die zoektocht verloopt met vallen en opstaan. De omstreden Doman-Delacatotherapie belooft spectaculaire resultaten, maar het gezin houdt er een vreselijke kater aan over. Stilaan groeit het besef dat Caroline en Annick nooit op hun eigen benen zullen kunnen staan. Maar het opvangtekort in de zorgsector is nijpend, en de wachtlijsten in de gehandicaptenzorg blijven veel te lang. De droom om een opvangtehuis voor volwassen mentaal gehandicapten uit de grond te stampen, is geboren. Maar ook dat pad gaat niet over rozen... Een herkenbaar verhaal over het overwinnen van hindernissen en tegenkanting, over het aanvaarden van het leven zoals je het krijgt, en het zoeken naar een manier om die onverwachte en ongewenste situatie toch zin te geven.